OORLOG IN HET BAXPARK

Al weken horen we de troepen optrekken in het groen van het park om ons heen. Steeds grotere troepen en ja… steeds luider aanwezig.

Dagelijks vanaf zonsondergang en naarmate de winterperiode nadert dus ook steeds vroeger. Om 19.00 uur is het al lekker donker en het is tenslotte ‘bijna’ zover, Oud-en-Nieuw. De avond waarop er lekker geknald mag worden, officieel alleen op 31 december van 18.00 tot 02.00 uur, maar in Hendrik Id(i)o(ot) Ambacht niet hoor, daar knijpen we gewoon een oogje dicht!!

De jeugd moet immers toch ook wat tijdverdrijf hebben en ze lijken wel tijdelijk aangesteld als hulptroepen om de kracht van het knalvuurwerk te meten. Er mag namelijk steeds meer én harder geknald worden, limieten lijken er helemaal niet te zijn. Hoeveel decibel kan een Ambachter aan, dat is de test en wij zitten midden in de teststraat van de gemeente Ambacht.

Ik weet wel dat huisdieren, althans in ieder geval onze hond, er bijzonder slecht tegen kunnen, slechter dan de mens, maar met de dieren wordt hier geen rekening gehouden. Met kleine kinderen ook niet, het testprogramma is kennelijk alleen bedoeld voor volwassenen.

Want de vraag is: Wanneer, en bij welk geluidsniveau, springen wij uit ons vel? Wanneer is het ook voor ons te veel? Afgelopen vrijdagavond, tijdens de gezellige competitieavond, leek het zo'n avond te zijn. De spelers konden elkaar bijna niet verstaan van het lawaai. Bijna iedere opslag ging gepaard met een knal. Nee niet een gewone knal van een fijne illegale Cobra, maar echt veel harder dan dat, een bundeltje Cobra's laten we maar zeggen. De politie was al door ons ingeseind aan het begin van de avond, maar die hadden het ‘druk’. 0900-8844 bellen is ook niet handig, eerst in de wachtstand, dan een bandje en dan iemand aan de lijn, van de centrale in Apeldoorn. “Hendrik-Ido-Ambacht zegt u, moment even hoor, hoe schrijf ik dat? Ach, laat maar...

De troepen rukten op richting ons tennispark. We werden omsingeld. En toen was het raak! Vuurwerk werd over het hek gegooid op baan 5, een brandende ‘bom’… vlak voor de voeten van een van onze spelers, een aanslag zou ik het willen noemen. Het veroorzaakte een gat in de baan en veel commotie. Dat de dames daarna niet meer op baan 5 durfden te spelen, was begrijpelijk. De dreiging hing er immers de hele avond al.

Direct weer de politie gebeld en dit keer meteen iemand aan de lijn, we konden elkaar amper verstaan door het lawaai van het vuurwerk, maar onze oproep had geholpen. Binnen 5 minuten was het hele Baxpark hermetisch afgesloten, tientallen politieagenten in auto's, op scooters en fietsen. Heel de avond was het al raak in het dorp, een auto opgeblazen in de Margrietstraat, een vrachtwagen uitgebrand in Oostendam en overal veel overlast dus veel politie op straat, maar geen aanhoudingen. Niet eens signalementen van de daders. Fouilleren mag niet, dus wat er in de rugtassen zit van de jongens op de bankjes en op de scooters blijft gissen.

Ook wij konden de daders in het park uiteraard niet achterhalen, maar we deden wel een poging. Witheet waren we. Een aanslag nota bene, op ons vredige tennispark. Het had heel anders kunnen aflopen. Nu rest ons alleen nog om aangifte te doen. 

We gaan op onze beurt ook ‘de strijd aan’ met Burgemeester en Wethouders, hen confronteren en tot actie uitdagen. Wij laten het er niet bij zitten, maar we zullen toch zeker niet de enigen zijn die dit gedrag niet tolereren? Er moet gehandhaafd en gesurveilleerd worden, desnoods permanent,  camerasystemen, bouwlampen, de bevoegdheid om te mogen fouilleren, GSM trackingsystemen, zomaar een paar ideeën.

Wij zijn al een tijdje jammer genoeg niet meer dat rustige Hendrik Ido Ambacht, waar je gewoon lekker een potje kunt tennissen op je vrije avond en veilig via het park naar huis kunt. Nee wij moeten steeds alert zijn om geen (vuurwerk)bom op je hoofd te krijgen. We schamen ons voor onze tegenstanders van andere tennisverenigingen!

De enige geruststelling die we jullie als bestuur kunnen geven, is dat het onze hoogste prioriteit heeft. We zijn echt klaar met deze ‘teststraat’. Wij willen gewoon weer rust in én om ons vredige tennispark.

Blijven bellen en vooral blijven klagen is het advies van de politie die aan het eind van de avond nog even poolshoogte kwam nemen op het tennispark. Het had hun aandacht, maar ze kunnen er uiteraard verder niet meer aan doen dan achter het net vissen. Laten we hopen dat Burgemeester en Wethouders tot actie overgaan en ervoor kunnen zorgen dat de rust en veiligheid zal terugkeren. 

Uw bijzonder boze en bezorgde voorzitter