Ná-visualiseren

Misschien hoort het niet maar ik kan wel eens zomaar de kriebel krijgen. De Olympische Spelen waren elke dag een puur genot, maar daar komt-ie: het woord visualiseren. Dáár kreeg ik werkelijk een sik van. Een baanwielrenner, een basketballer, een beach-volleyballer, allemaal hadden ze een ding gemeen: ze hadden hun prachtige prestaties volop gevisualiseerd. Zo zo, dus de plak die je omgehangen kreeg had je eigenlijk al wekenlang in huis.

Ik heb er niets mee. Als ik bij Hiaten de baan op ga, weet ik dat ik weer alles van mezelf vraag, dat het woord fenomenaal opnieuw veelvuldig (of soms verveel-vuldig) aan de overkant weerklinken zal. Maar dan is het moment zou dat ik die naderende overwinning al in visualiseersessies voorbij heb zien komen.

Vandaag de dag doe ik trouwens wel wat meer aan na-visualiseren. Zal binnenkort, na deze column, wel een woord worden… Ik kan met veel genoegen terugdenken aan een bepaald wintertoernooi bij Hiaten waar geen spoor van winter was te bekennen. Maar wél onwijs veel wind. Als ik de bal opgooide op baan 1 landde het ding op baan 4 als een ongenadige ace. Met mijn toenmalige maat vraat ik games als ware het kroketten. We hadden ernstig de wind mee.

Pas nog op een verdwaalde maandagochtend strooide ik op de mij bekende wijze met onhoudbare ballen. Die blijven me lang, erg lang bij. Maar hier gaat het ná-visualiseren helaas pijnlijk fout. Mijn puffende tegenstander – ik hou zijn naam toch maar voor me – moest een halve marathon afleggen om een smerige drop-shot van me te beantwoorden en wat deed ie? Hij haalde de bal sloeg hem nagenoeg buiten mijn bereik terug. Dat doet zo ongelooflijk veel pijn. Wie haalt het in zijn hoofd om ballen waar je niet bij kunt alsnog te pakken. Is er dan helemaal geen respect meer voor kunststukjes?

Kan ik al met al zelf nog uit de voeten met dit schunnige voorval? Ja zeker. Tijdens de zes na-visiesessie zag ik het licht. Ik moet in het vervolg (sporadisch) rekening houden met slagvaardigheid aan de overkant en wie weet zit dat voortaan wel in mijn vóórvisualisatie! Dan kan ik me gaan opmaken voor LA, hoewel ik alle eerlijkheid nu al durf te stellen dat je met alleen visualiseren niet zomaar een podium oploopt.

Acey